دل از من بردی و دردم نهـــان شد
                                         غم از دل بردی و درمان عیـان شد
            شـــدی همدم به این جــان خرابم
                                         بدان بی روی تــــو انــــــدر سرابم
            شبم همچون سحر از ذوق وصلت
                                         سرم شد سرفراز از شـوق وصلت
            شـــدم شــاکر به درگــــاه رفیعش
                                         روم تـــا عـــرش حق گردم رفیقش
            دلـــم از شـــوق تـــو آکنـده گشته
                                         تنـــم از دوری ات ســرکنده گشته
            به عشق نـــاب تو هر شب اسیرم
                                         ز بـــوی زلف تــــو همچـــون عبیرم
            گـــذر کن بـــر دلـــم ای راه چـــاره
                                         ســـرم در پـــای تــــــو ای ماه واره

                                                                  علی - 94/4/8